|
"کاراته – دو" (Karate-Do) چیست؟
"کاراته" (Karate) تشکیل شده است از دو بخش متفاوت "کارا" (Kara) و "ته" (Te).
در ابتدا "کاراته" را به وسیله حروف چینی می نوشتند و به همین دلیل و مفهومی که القا می نمود "کارا" به معنی چینی و "ته" دست که این معنی از "توته – Tote" که معنی آن دست چینی می بود معنی می شد. و تا زمانی که "کاراته" می خواست عضو انجمن هنرهای رزمی ژاپن "دای نیپون بوتو کو کای" شود که طبق خواست این انجمن که آن هم یکی از شروط پذیرش "کاراته" به عنوان عضویت در این انجمن بود توسط اساتیدی شامل "فوناکوشی" ، "مابونی" و "میاگی" و ... طریقه نوشتاری "کاراته" را از حالت چینی به ژاپنی تبدیل نمود و از آن به بعد "کاراته" معروف شد به "کارا"(تکنیک و مبارزه) و "ته"( دست) که مفهوم کل آن مبارزه با دست خالی می باشد.
مقصود از نوشتن کلمه "دو"(Do) در بعد از "کاراته" اصطلاحی است عمومی در زبان ژاپنی بمعنی طریقت و روش و راه می باشد که بر تمام امور زندگی و در تمام امور جهان مسیر مشخصی دارد و همچنین قطبی مثبت محسوب می گردد. و بنا براین کاراته – دو به فهوم را و روش مبارزه با دست خالی که اصول تعلیمی "کاراته" باید بر روی کلیه امور زندگی فردی شخص تأثیر داشته باشد و همیشه کاراته کا در یک حالت ریاضت نفسانی دائمی در تمامی لحظات زندگی خود می باشد.
استاد "هیروکازو کانازاوا"(Hirokazu Kanazawa) در کتاب خود "کانازاوا کاراته" در مورد مفهوم کاراته – دو چنین می نوسد:
« کاراته – دو یک هنر رزمی است که هدف نهائی اش نه جستجوی پیروزی و نه هَل مِن مبارز طلبیدن، بلکه تلاشی است برای ارتقای شخصیت از طریق تجربه اندوزی در دوران تمرین و کار آموزی است. "کاراته" همچنین یک نوع دفاع شخصی است که در آن از تمام قسمتهای بدن که با تمرینهای سخت و سیستماتیک بصورت سلاحی موثر و قدرتمند بروز خواهد کرد استفاده می شود. "کاراته" تمامی حرکات بدن را در بر می گیرد و موجب می شود که بدن از تعادل بیشتری برخوردار شود بطوری که در بدن انسان یک نوع تعالی یا بلوغ حرکتی ایجاد گردد. "کاراته" استفاده از تمامی بدن را متشکل می سازد. به عبارت دیگر در این ورزش ساق پاها، کفل ها، ستون فقرات، بازوها و شانه ها بنحوی ساخته می شوند که به شکل یک سیستم مکانیکی هماهنگ شده، در مقابل یکدیگر از خود واکنش نشان دهند بطوری که قدرت یا توانایی که بدین طریق در نقاط مختلف بدن ایجاد می شود نهایتاً بشکل یک نیرو یا توان واحد به سمت یک نقطه معین هدایت گردد. این قسم از هماهنگی فقط از طریق تمرین مستمر حرکات اساسی (کیهون) بدست می آید که بخاطر تنوع و پیچیدگی خاصی که دارد می توان آنرا بعنوان یک شکل کامل هنری در میان انواع مشابه بحساب آورد. تبحر در تکنیکهای اساسی (کیهون) موجب ایجاد یک پایه و اساس محکم برای پیشرفت و توسعه در دو جنبه دیگر کاراته – دو تمرینات رسمی (کاتا) و مبارزه (کومیته) می شود. شهرت کاراته – دو بطرز قابل توجهی در سراسر دنیا افزایش یافته است که از نقطه نظر کاراته واقعی امری پسندیده است، اما جمعی هستند که خود را از مفهوم واقعی آن بکنار کشیده اند و از احترام به عقاید معنوی و روحانی در این زمینه اجتناب می کنند. این طرز برداشت موجب می شود که تأکید فراوانی روی سبک مبارزه آزاد بشود. که هیچ گاه نمیتواند توسعه یابدو تمرین کاراته – دو واقعی به مفهوم پرورش تن و روان است. برای رعایت کردن حال حریف تمرینی می باید از صمیم قلب با تمرین انرژی کوشا بوده و تمرینات توأم با تواضع و فروتنی باشد.»
|
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
