ميزان شيوع و علل آسيب هاي ورزشي در كاراته كاران كوميته مرد

مقدمه: وجود صدمات در ورز شهاي رزمي (مانند كاراته) در تحقيقات زيادي گزارش شده است كه بر اساس اين گزار شها
توصيه هاي علمي جهت پيشگيري از صدمات عنوان مي گردد. مريلي و همكاران ( 2000 ) در تحقيق خود بيان كردند كاراته براي
نوجوانان و جوانان، ورزش نسبتاً ايمني است به شرطي كه به طور اصولي آموزش داده شود ( 3). در تحقيقي كه زيتاروك و
همكاران ( 2005 ) بر روي پنج ورزش رزمي انجام دادند ك مترين ميزان آسيب را بعد از تا يچي در كاراته گزارش كردند و احتمال
بروز آسيب و تعدد آسيب ها در تكواندو را سه برابر بيش تر از كاراته عنوان كردند. همچنين سر و صورت، اندام فوقاني و
بافت هاي نرم را بيش ترين نقاط در معرض آسيب رشتة كاراته معرفي كردند ( 4). آريازا رييس كميتة پزشكي فدراسيون جهاني
كاراته ( 2009 ) در تحقيق خود نشان داد كه بكارگيري قوانين رقابتي جديد مسابقات كاراته، با كاهش چشمگير ميزان مصدوميت
همراه شده است كه رقابت را براي ورزشكاران كاراته، ايمن تر مي كند ( 1). اما در تحقيق ديگري كه توسط مك فرسون و پيكيت
2010 ) به صورت مطالعه توصيفي اپيدميولوژيكي در هنرهاي رزمي انجام گرفت، بيشترين ميزان آسيب هاي ورزش هاي رزمي را )
در كاراته و كمترين ميزان آسيب را در تاي چي عنوان كردند ( 2). بنابراين، هدف از انجام اين تحقيق، تعيين ميزان شيوع و علل
صدمات ورزشي در كاراته (رشته كوميته) مردان سطح ملي كشور بود.
75 كيلو /2±5/ 24 سال، وزن 6 /7±2/ روش تحقيق: نمونه هاي پژوهش حاضر را 40 نفر از كارات هكاراني كه داراي ميانگين سن 4
12 سال بودند كه به اردوهاي آماده سازي جهت حضور در مسابقات /5±3/ 178 سانتي متر و سابقة ورزشي 7 /5±4/ گرم، قد 7
قهرماني آسيا (در كشور مالزي) دعوت شده بودند. در اين پژوهش اطلاعات به دست آمده بر اساس 3 نوع پرسشنامه بسته بود؛ كه
بخش اول آن به خصوصيات فردي، سوابق قهرماني آزمودن يها، بخش دوم به آسي بهاي ورزشي كارات هكاران و انواع صدمات
عضلاني، مفصلي، استخواني و پوستي و بخش سوم به علل احتمالي وقوع آسيب ها، تست آمادگي، نوع كمك هاي اوليه، اقدامات
بعد از آسيب، اقدامات توانبخشي، و نوع عارضه در عضو آسيب ديده اختصاص داشت كه هر ورزشكار م يبايست تعداد
آسيب هاي خود را در يك سال گذشته در ستون هاي مربوطه علام تگذاري م يكرد. به منظور تجزيه و تحليل اطلاعات جمع آوري
شده از رو شهاي آمار توصيفي (تدوين جداول، شكل ها، ميانگين و فراواني درصدي) و استنباطي (آزمون خي دو) استفاده شد.
در نظر گرفته P<0/ انجام شد و سطح معناداري نيز براي تمام محاسبات 05 SPSS‐ كليه محاسبات آماري از طريق نرم افزار 16
شد.
مجموعه مقالات اولين همايش ملي علم و كاراته ، اول تا سوم آبان 1390 دانشگاه تبريز
82 درصد از كاراته كاران نخبه در تمرينات و / يافته هاي تحقيق: نتايج تحقيق نشان داد كه به طور كلي، در يك سال گذشته 5
32 درصد به طور / 17 درصد فاقد آسيب ديدگي بودند. سر و صورت با 4 / مسابقات خود به نوعي دچار آسيب ديدگي شده و 5
6 درصد / همچنين آسيب هاي استخواني با 3 .(χ 2 =150/ و 6 p= معناداري بي شترين آسيب را به خود اختصاص داد ( 0.031
.( χ 2 =158/ و 7 p= 65 درصد به طور معناداري بي شترين آسي بها را شامل مي شدند ( 0.01 / كم ترين و آسيب هاي عضلاني با 4
15 درصد)، / 38 درصد)، كوفتگي عضلاني ( 24 مورد و 1 / بيش ترين نوع آسيب ها به ترتيب از نوع ضرب ديدگي ( 61 مورد و 4
يافته هاي تحقيق همچنين .( χ 2 =223/ و 5 p= 7 درصد) بود ( 0.007 / كشيدگي عضلاني و دررفتگي (هر كدام 12 مورد و 5
22 درصد از صدمات در هنگامي كه بدن به / 26 درصد از آسي بها هنگام فشار زياد تمريني رخ داد، 4 / حاكي از آن است كه 9
يافته هاي تحقيق نشان .( χ 2 =179/ و 7 p= 19 درصد در برخورد با يار تمريني رخ داد ( 0.002 / خوبي گرم نبوده اتفاق افتاد، 4
42 درصد از ورزشكاران حاضر در اردوي تيم ملي كاراته بزرگسالان در عضو آسيب ديده هنوز احساس درد داشتند، / مي دهد كه 5
27 درصد از آن ها عضو مصدوم دچار محدوديت حركتي / 6 درصد آسيب ديدگي ها، عضو آسيب ديده تورم داشته، در 7 / در 4
25 درصد از صدمات به وسيلة ضربه لگد / 23 درصد از آن ها هيچ گونه عارضه اي در عضو آسيب ديده نداشتند. 5 / شده و تنها 4
11 درصد از صدمات به وسيلة / 9 درصد با سقوط به زمين (باراي) ، 8 / 31 درصد از آن توسط ضربة مشت حريف، 8 / حريف، 4
21 درصد از آن نيز به وسيلة ضربة پاي اجرا شده توسط خود ورزشكار اتفاق افتاد. / ضربة مشت اجرا شده توسط خود ورزشكار، و 5
بحث و نتيجه گيري: با توجه به اينكه يافته هاي پژوهش حاضر، در كل مي توان نتيجه گرفت كه آگاهي بيش تر مربيان و
ورزشكاران با آسي بهاي رايج در اين ورزش، جلوگيري از بازگشت ورزشكار به تمرين و مسابقه قبل از التيام كامل، توجه به
طول مدت استراحت جهت بازيابي ذخاير انرژي از دست رفته حين تمرين و مسابقات، افزايش قدرت عضلاني متناسب با رشته
ورزشي كاراته، گرم كردن بدن قبل از تمرين و مسابقه، در كنار استفاده از وسايل حفاظتي در ناحية سر و صورت، آمادگي رواني و
ايمني بيش تر مي تواند از بسياري از صدمات در اين رشته ورزشي بكاهد.
واژه هاي كليدي: كاراته، پزشكي ورزشي، آسيب هاي ورزشي، ايمني.
Reference
1.Arriaza, R; Leyes, M; Zaeim kohan, H; Arriaza, A. (2009). "The injury profile of karate world championships:
new rules, less injuries". Knee Surgery, Sports Traumatology and Arthroscopy, 17: 1437-1442.
2.McPherson M, Pickett W. (2010). "Characteristics of martial art injuries in a defined Canadian population: a
descriptive epidemiological study". J BMC Public Health, 10:795-801.
3.Merrilee, N; Mariona, A; David, Z; Lyle, J. (2000). "Karate injuries in children and adolescents". Accident
Analysis & Prevention. 32(3): 421-425.
4.Zetaruk, MN; Violan, MA; Zurakowski, D; Micheli, LJ. (2005). "Injuries in martial arts: a comparison of five
styles". Br J Sports Med, 39: 29-33.محمد حسن بوستاني 1، دكتر اسكندر رحيمي 2، محمد علي بوستاني 1، محمد علي كهن پور 3، رحمان جوانمردي 1
1. اداره كل آموزش و پرورش استان فارس، 2. عضو هيأت علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات فارس، 3. كارشناس ارشد دانشگاه
آزاد اسلامي واحد تهران مركزي