قانون های ذهنی می گن خوشبختی یعنی رضایت.
مهم نیست ... چی داشته باشی یا چقدر، مهم اینه که از همونی که داری راضی هستی یا نه؟
چون یه وقتهایی آدم خیلی چیزها داره اما باز هم احساس خوشبختی نداره !
و بر عکسش ... پس یه قانون وجود داره ، که می گه میزان خوشبختی = میزان رضایت
حالا این سوال مهم پیش می یاد که چه طوری میشه در کل زندگی احساس رضایت کرد؟
زندگی مجموعه ای از لحظه هاست! چون پشت این لحظه، لحظه ی بعدیه و پشت اون لحظه ی
بعدی و بعدی و . . . پس، اگه می خوای در کلیت بزرگ زندگی راضی باشی اول باید تمرین
کنی تا در لحظه راضی باشی. "اگه کسی تصمیم بگیره فقط توی لحظه ی اکنون راضی باشه، بعد ،
به لحظه ی بعدی ، که رسید، باز در لحظه ی اکنون راضی باشه و بعد به لحظه ی بعدی که رسید
باز میدونی چی می شه ؟ شرط رضایت اینه که در لحظه ی ابدی اکنون راضی و شاد باشی
در تمام ثانيه هاي زندگيت راضي و شاد باش و لذت ببر از زندگي ،
شاد بودن = با انگیزه زندگی کردن